Het stenen kind

Het stenen kind

Het stenen kind

Ik zag het staan op ‘t grote plein
Gebeiteld en geboren
Een kind, men kon het horen
De scheppershamer mocht er zijn.

Het keek de mensen vrolijk aan
Naakt en zonder vrezen
Hij mocht op aarde wezen
Verheven boven het bestaan.

Het kind bleef kind gedwee
Versteend in de gedachten
Van hen die het verwachtten
Droegen herinneringen mee.

Dagelijks wordt er zonder vrezen
een kind de aardse weg ontzegd
als storend dan berecht
vrijheid wordt geprezen.

De hemel huilt, de aarde kraakt
de mens wil het niet horen
de Schepper heeft dit kind gemaakt
de mens beslist ‘t wordt niet geboren.

geschreven naar aanleiding van bovenstaand beeld dat ik zag in Monaco.