Gedichten, liederen, meditaties voor jong en oud van Ina van der Welle-Boersma
Vluchten in de tijd
De wereld heeft zolang geleefd
de bodem zucht, het naakt verlangen
blijft in de afgrond dralend hangen
waarop het dier zijn laatste gang beleeft
de tred wordt trager dan de zon
de schaduw overwint van uur tot uur
vrieskou verdooft het brandend vuur
het wit verschijnt tot aan de horizon
kan ik de lampen laten branden
die een onbegrensde toekomst dragen
in diepe holen vang ik vragen
verberg ze in de bedding van mijn handen
tot de fakkel weer voor mij zal schijnen
de horizon zijn liefde geven
in het onbekende ligt het Leven
groeien nieuwe wortels uit de mijne
dit gedicht is genomineerd door de Stichting Schrijvers Pantheon
Voor uitleg van het gedicht zie onder NIEUWS
Geef een reactie