De straatmuziekant

De straatmuziekant

Daar zat hij met zijn hondje
en met zijn accordeon
zijn kar met al zijn spullen
stond naast hem in de zon

op dinsdag kwam hij spelen
marktdag zoals hij wist
het is dan drukker in de stad
hij heeft een graantje meegepikt

hij was een man van weinig woorden
toch vertelde hij een keer
dat hij zijn vrouw en kindje was verloren
op ’t laatst zijn huisje,’t deed hem zeer

hij leefde op straat en onder bruggen
was zijn slaapplaats voor de nacht
ook als het soms heel koud was
zijn hondje hield hem dan wel warm

zo had hij jaar na jaar zijn plekje
wij raakten er zo aan gewend
maar plots was zijn muziek verdwenen
en niemand die zijn plaats meer vindt

wij hoorden dat hij was gestorven
een ziekte had zijn lijf gesloopt
in ‘t ziekenhuis mocht hij van Jezus horen
hij kreeg de rust waarop hij had gehoopt.